Lopaklæddar rauðrófur

Rakst á þennan kaldhæðnispistil inná veraldarvefnum um daginn.  Góður penni ritar þetta á síðu feminista.  Ekkert nema tær snilld og kannski margt til í þessu? Dæmi nú hver fyrir sig, þó auðvitað þessi pistill sé settur inn svona meira til gamans.....

 “Skelfing sem ég er orðinn þreyttur á tuðinu í þessum kellingum alltaf hreint. Það er ekki stundlegur friður fyrir endalausu jarmi um launamisrétti, kúgun og og almennt óréttlæti heimsins í garð kvenna. Íslenskra kvenna! Þvílíkur endemis þvættingur. Yfir hverju hafa íslenskar konur að kvarta? Það er svoleiðis hlaðið undir rassgatið á þessu hérna. Það eru krúsídúllubúðir og hárgreiðslustofur á hverju götuhorni, þær geta valið úr tískublöðum, sjónvarpssápum, fitubrennslunámskeiðum og fæðubótarefnum. Þær fá bæði að kjósa og keyra bíl. En nei. Íslenskar konur eru kúgaðar. Þeim finnst þær nefnilega ekki fá nógu vel borgað fyrir það sem þær kjósa að kalla sambærileg störf. Sumsé vinnuframlag þegar frá er talin aukavinnan sem þær ekki nenna að vinna - og að því gefnu að þær séu hvorki óléttar - né á túr.Þetta er bara rugl. Ef konur eru svona óánægðar með laun sín og kjör ættu þær bara að asnast til að skipta um vinnu, ekki satt? En nei, þær láta sko ekki bjóða sér hvað sem er. Þau fáu störf sem konur á annað borð hafa nennu til að stunda, altsvo þau störf þar sem þær komast auðveldlega úr til að fara í ræktina - og svo í maníkjúr, hafa þær nefnilega markvisst lagt undir sig með frekju og yfirgangi. Vinnuveitendur neyðast því til að tæla með gylliboðum í þessi sömu 'sambærilegu' störf karlmenn, sem á annað borð þola samvistirnar við andlitsspartslað, dragtklætt kvennagerið. Og nú rær þetta hyski öllum árum að því að komast í stjórnir fyrirtækja - finnst það bersýnilega hið eftirsóknarverðasta af öllu eftirsóknarverðu. Stjórnarseta! Annálaðasta letibykkjudjobb sem fyrirfinnst. Jafnvel hörðustu bissníssnaglar breytast við slíka setu á örskotsstundu í forherta kaffiþambara og kjaftatíkur. Vei viðskiptalífi íslensku ef bannsettar kellingarnar komast þangað inn brjóstfalskar og klaufpilsaðar með lattebolla sína og kjaftablöð.Svo eru þeir sem voga sér að andhæfa þessari óvinveittu yfirtöku kvensniftanna úthrópaðir karlrembufauskar og vændir um steingerða heilastarfsemi. Huh! Sér er nú hver remban. Ekki erum við vesalingarnir með sérstaka karlakirkju, karlréttindafélag Íslands, karlasögusafn eða moðerfokking Rannsóknastofu í karlafræðum! Það hefðu nú adeilis heyrst skrækir í horni ef við hefðum haldið Karlafund á Þingvöllum síðastliðið sumar. Karlafundur!? Hvað með uppvaskið? Ætlaðir þú ekki að þvo bílinn? Fékkstu ekki að hitta strákana í fyrrasumar?!---Annars eru einhverjar lopaklæddar rauðrófur að hvetja kynsystur sínar til að leggja niður störf næstkomandi mánudag. Bravó! segi ég nú bara. Vonandi verður það til frambúðar.

SJS” Lopaklæddar rauðrófur : öfgafullir feministar  

Öfgafullir feministar

Ætla rétt að vona að ég verði ekki hálshöggvinn eftir þennan pistil en here it goes.  Datt fyrir slysni inn á síðuna http://truno.blog.is/blog/truno/ og renndi yfir bloggfærslur þar.  Á síðunni kennir margra grasa og hinir ýmsu pennar sem skrifa á síðuna. Jafnrétti er verðugt málefni, höfum það á hreinu áður en lengra er haldið. Það sem vakti athygli mína helst er grein eftir Elínu Jóhannsdóttur.  Hér er greinin: Hugsaðu þér: ...ef í öllum snæviþöktum görðum væru snjókerlingar

...ef það væri kona í tunglinu
...ef það væri græn kona á gangbrautarljósinu
...ef það væru ráðfrýr og forsetur
...ef það væru kóngínur
...ef bleikur væri líka strákalitur
...ef farið væri í frið í stað þess að fara í stríð!
...ef ráðfrýr væru ekki frekjudósir heldur ráðsnjallar og ákveðnar
...ef hægt væri að vera föðursjúkur en ekki móðursjúk
...ef míns og þíns væru jöfn  

 

 

Þetta er sláandi og í raun óendanlega fíflalegt.  Hvaða máli skiptir þetta jafnréttið?? Græna konan á umferðarljósunum mun minnka launamun kynjanna og snjókerlingin mun koma Ingibjörgu Sólrúnu til valda. Nei,nei auðvitað ekki...  Svona öfgafullir feministar setja óorð á allar hinar duglegu og góðu konur í samfélaginu.  Bryndís Ísfold Hlöðversdóttir gerði sig nú að fífli fyrr í vetur þegar hún vildi gera kallinn í umferðarljósunum að konu!! Lagði fram tillögu um það á fundi mannréttindanefndar. Hún var aðalshláturefni í þjóðfélaginu lengi vel á eftir.  Ég ber virðingu fyrir duglegu kvenfólki, ég starfa með mun fleiri kvenmönnum en karlmönnum og þær eru í einu orði sagt frábærar. Konan mín er framakona sem hefur unnið sig upp í sínu starfi með mikilli vinnu og krafti. Er ég óendanlega stoltur af henni og af öllum konunum í mínu lífi. Ber virðingu fyrir öllum þeim sem krefjast jafnréttis og virða hvort annað.  Duglegar og kraftmiklar konur er hægt að finna út um allt þjóðfélagið en öfgafullir feministar smána þær og okkur öll.  Höldum okkur á mottuni. Góða helgi

Skil ekki!

  Nú að undaförnu hafa kynferðisafbrot og þá sérstaklega gegn börnum verið mikið í umræðunni.  Það ekki að ástæðulausu enda þessi mál mjög alvarleg en umræðan sjaldan eða aldrei verið jafn opinská og nú sem er hið besta mál. Umræða um svona erfið mál er nauðsynleg enda hefur hvert “sóðamálið” sprottið uppá yfirborðið hjá fjölmiðlum að undanförnu. Margt hefur komið fram sem hefur valdið hneykslun og áhyggjum í samfélaginu og fólk er að vakna. Í þessum málum verða stjórnvöld að taka sig á, enda með buxurnar á hælunum eins og komið hefur margoft í ljós.  Samfélagið verður líka að gera sitt og krefjast úrbóta, láta í sér heyra eins og ég hef ákveðið að gera nú með þessum pistli á þessum ágæta blogg vef. Fimm hæstaréttardómarar milduðu nú á dögunum dóm yfir Ólafi Barða Kristjánssyni fyrir gróf kynferðisbrot gegn stúlkubörnum. Yngsta fórnarlambið var þriggja ára telpa.  Dómurinn var mildaður úr tveimur árum í eitt og hálft sem þýðir að Ólafur situr í mesta lagi í eitt ár í fangelsi. Las það á bloggsíðu Hrafns Jökulssonar að hámarksdómur í þessu tilfelli hefði verið 4 ár. ( Persónulega finnst mér það ekki upp í nös á ketti ) Hefur þessi mildun vakið mikla furðu og reiði í samfélaginu. Í Kastljósi nú í upphafi vikunnar mætti lögfræðingur hins seka, Sveinn Andri Sveinsson og kom þjóðinni ennþá meira á óvart með málflutningi sínum.  Þar lýsti hann því blákalt yfir að sér þætti dómur hæstaréttar helst til of þungur, að 12 mánuðir hefðu verið meira en nóg!  Ég vissi hreinlega ekki hvernig ég átti að haga mér þegar ég hlustaði á manninn, sú tilfinning sem ég fékk var undarleg blanda af reiði og undrun.  Þarna var fullorðinn og vel menntaður maður að færa rök fyrir því að barnaníðingur sem misnotað hefur börn, allt niður í 3ja ára gömul, ætti ekki að sitja lengur inni en í 12 mánuði.  Aðrir 5 vel menntaðir menn í ábyrgðar stöðum hjá ríkisvaldinu milda svo dóm yfir þessum barnaníðingi. Hvaða skilaboð eru þetta til samfélagsins?  Menn sem taka æru og líf barna að eilífu með ógeðfelldum verknaði þurfa ekki að gjalda þess. Fá fórnarlömbin annað tækifæri?   Ég skil ekki íslenskt dómskerfi sem hyglir kynferðisafbrotamönnum, ég skammst mín fyrir þessa vel menntuðu menn og finn til með öllum þeim fórnarlömbum kynferðisofbeldis sem þurfa að horfa uppá þessa vitleysu.   Örvar Þór Kristjánsson